روستای متین آباد در خط مرزی تعادل بین انسان و ماسه قرار گرفته است. این نوار ماسهای در حد واسط بین دق سرخ زواره و دریاچه نمک قرار دارد که از جاذیههای منطقه بشمار میآید. نوار ماسهای مذکور در گذشته مرز شکل گیری و بستر تشکیل روستاهایی بوده که امروزه تمامی آنها در زیر ماسه مدفون هستند که در حدود 4 کیلومتری منطقه نمونه گردشگری متین آباد میتوانید یکی از سایتهای باستانی مدفون را مشاهده کنید. تنها آثار باقیمانده از شهر یا سکونتگاه مدفون شده در این نوار ماسهای مرقد امامزاده آقا علی عباس (ع) فرزند امام هفتم شیعیان است. بعلت احترامی که مردم به ایشان قایل هستند در طول 1200 سال گذشته این مکان به گونه خاصی حفظ شده است.
ویژگیهای اقلیمی: میانگین دمای سالانه این منطقه حدود 19 درجه بوده و میزان بارش آن 100 میلیمتر است که حداکثر مطلق دما به 46 و حداقل مطلق دما به 12- در سال میرسد.
شواهد نشان میدهد در هزار سال پیش اثری از تپههای ماسهای در این منطقه وجود نداشته است به گونهای که همه تپههای ماسهای در زیر خط تراز (منحنی میزان) 1000 قرار گرفته بودند.
ماسههایی که در اینجا وجود دارد نماینده کانیهای موجود در سنگهای کرکس هستند که طی فرایند فیزیکی و شیمیایی از سنگها جدا و به وسیله آب به اینجا حمل گردیدهاند.
تاریخ استقرار انسان در این شهرستان و بخصوص دشتهای منطقه براساس تحقیقات مشترک بین گروههای ایرانی و آلمانی به اواخر پالئولتیک 1200 سال قبل بر میگردد ولی به وفور محوطههای مربوط به هزارههای ششم، پنجم، چهارم، سوم و اول قبل از میلاد در فاصلهای به شعاع 10 کیلومتری روستای متین آباد وجود دارند.
یکی از محوطههایی که از سال 1379 تا 1382 به واسطه گروههای ایرانی و آلمانی کاوش شده محوطه باستانی اریسمان در 10 کیلومتری متین آباد است که این محوطه بعوان وسیعترین و قدیمیترین سایت متالیک پیش از تاریخ ایران شناخته شده و نمادی شاخص از تاریخ و فرهنگ صنعتی پیش از تاریخ ایران و جهان معرفی گردیده است .