جشن های ایران باستان تنوع بسیار زیادی دارند و در طول سال بهانه‌ای برای گرد هم آوردن مردم و انجام یک فعالیت اجتماعی همراه با شادی و شور بودند. جالب است بدانید گاهی جشن‌ها مقدمه‌ی جشن دیگری بودند تا شکوه و بزرگی آن را تثبیت کنند. یکی از این جشن‌های پیش در آمد، جشن نوسره است. در ادامه همراه مجله متین آباد باشید تا با تاریخ جشن نوسره آشنا شویم.
جشن نوسره چیست؟
روز عشق ایرانی (روز سپندارمذگان)، جشن دیگان، جشن آبپاشونک، جشن سده و دیگر جشن‌های ایرانیان باستان هر کدام منزلت خاصی در آیین آریایی‌ها داشتند. جشن نوسره نیز یکی از همین جشن‌هاست که در زمستان، آتشش روشن و بازارش داغ می‌شود. در تاریخ آمده است که ایرانیان خدای احد و واحد را می‌پرستیدند و اعتقاد داشتند که وجود خدا از دو عنصر متضاد تشکیل شده است. تاریکی و روشنایی، بدی و خوبی، ثواب و گناه، خیر و شر عناصر متضادی هستند که همیشه روبروی هم قرار می‌گیرند و با هم در کشمکش هستند.
ایرانیان باستان معتقد بودند برای دور کردن اهریمن باید از عناصر طبیعی مانند آتش و آب استفاده کنند تا اهریمن از زندگی آن‌ها دور شود، شاید در چین نیز همین باور را با نام یین و یانگ بشناسند، به معنی آن که در بدی، خوبی وجود دارد و در خوبی، بدی وجود دارد. البته اصل تعادل بر باورهای چینی مشخص‌تر است تا وجود تضاد در آن‌ها!
با این توصیفات به سراغ جشن نوسره می‌رویم. این جشن دقیقا در روز 35 زمستان برگزار می‌شده است و پیش‌درآمدی برای جشن سده در بهمن بوده است. جشن سده در چهلمین روز زمستان و 5 روز بعد از جشن نوسره برگزار می‌شود. در روایتی دیگر نقل می‌شود که زمستان از آبان شروع می‌شده است و جشن نوسره در واقع صدمین روز زمستان است.
تاریخ جشن نوسره
تاریخ جشن نوسره مصادف با 5 بهمن، روز سی و پنجم زمستان است. 5 روز بعد از آن نیز جشن سده برگزار می‌شود. در واقع بزرگان و روحانیان همراه با مردم در جشن نوسره تدارکات لازم برای جشن سده را آماده می‌کردند و یک مراسم امتحانی و تستی برای آن جشن بزرگ می‌گرفتند.
آیین و رسوم جشن نوسره
در این جشن مردم در کنار هم جمع می‌شدند و در کوی و برزن آتش برپا می‌کردند و برای دوری از اهریمن لب به دعا و نیایش می‌گشودند. شاید بگویید چرا مردم باید در این روز آتش روشن می‌کردند؟ در گذشته آریایی‌ها از سرما و تاریکی هراس داشتند و آن را یک نماد از اهریمن می‌دانستند، به همین دلیل نور و گرما نماد خوبی بوده است.
در جشن نوسره آریایی‌ها آتش روشن می‌کردند تا اهریمن دور شود و قدرتش کاسته شود، همچنین با خواندن دعا، خدای یگانه و فرشته‌ها را ستایش می‌کردند که این گرما و نور را به وجود آوردند و حفظ می‌کنند.
جمع بندی
جشن سده و جشن نوسره از جشن های ایران باستان است که کم کم به فراموشی سپرده شدند و کمتر کسی وجود دارد که این روزها اینگونه جشن‌ها برایش مهم باشد. اکو کمپ متین آباد هر سال با برپایی مراسمی کوچک جشن نوسره و جشن سده را گرامی می‌دارد تا قدمی در راستای پاسداشت و حفظ ارزش‌های باستانی ایران برداشته باشد. برای اطلاع بیشتر از برگزاری رویدادها و جشن‌ها در اکو کمپ متین آباد می‌توانید به صفحه اول متین آباد مراجعه کنید.
